Het had in de Pers kunnen staan of in NRC Next, want eigenlijk deed regisseur Nour-eddine Lakhmari alleen maar 'grote' pers. Maar ik wist hem te strikken voor NL Next. En zo kon ik op een zonnige vrijdagmiddag in april deze meneer in het Frans (telefonisch) interviewen. Niet te lang, want meneer had het erg druk en was speciaal voor mij op zijn hotelkamer gebleven. Het artikel is een interview met de Marokkaans/Noorse regisseur Nour-eddine Lakhmari over zijn film Casanegra. De film zorgde begin 2009 voor heel wat opschudding in Marokko: goor, geweld, seks, vulgair; alles wat eigenlijk niet op het beeldscherm kon verschijnen, liet Lakhmari verschijnen op het witte doek. De film is in zijn geheel op youtube te vinden, dus bekeek ik hem vlug voor het interview. Ik kon me wel voorstellen waarom Marokko op zijn kop stond, een masturberende vader in beeld brengen, en een van de hoofdpersonen die zijn vader van het toilet moet tillen: dat zijn nogal pikante onderwerpen.
Ik besloot eerst kort een review te geven van de film, om zo de lezer duidelijk te maken wat er zoal gebeurt in de film. En daarna Lakhmari aan het woord te laten. Ik heb het interview in de vraag-antwoord-vorm uitgewerkt. Iets waar ik eerlijk gezegd helemaal geen fan van ben. Maar voor het web is dit een prachtige, snelle manier om door een interview heen te lezen. De lezer screent de vraag, kort antwoord, en zo kun je er makkelijk en overzichtelijk doorheen.
Het artikel heb ik ingeleverd voor feedback en is besproken door Johan Faber, freelancer voor verschillende kranten en schrijver van drie boeken. Hij gaf één opmerking die ik zelf heel tekenend vond: 'Ik wil gezien de context niet flauw doen, maar sommige passages wekken de indruk alsof ze zijn geschreven door iemand die Nederlands als tweede taal heeft geleerd maar nog niet voor honderd procent machtig is. Ik signaleer verkeerd woordgebruik (bv. ‘kijk’ i.p.v. ‘blik’; het woord ‘film’ dat in de lead maar liefst vier keer valt) en vreemde zinnen, die wel afkomstig lijken uit een slechte vertaling'. Zo, die zat. Maar meneer heeft gelijk in twee punten: het is een (slechte) vertaling, ik heb de begrippen van Lakhmari vanuit het Frans naar Nederlands omgezet wat inderdaad bijdraagt aan vreemde constructies en verkeerde woordkeuzes oplevert. En dat zorgt ervoor dat mijn Nederlands (o zo) slordig overkomt. (Misschien moet ik ook nog toegeven dat het inderdaad mijn tweede taal is? Ik ben Limburgse, dus dat is mijn echte moedertaal?) Als ik dit verhaal nog een rustig had bekeken of had laten lezen door een ander voor het te plaatsen, was het misschien opgevallen. Ik mag dan wel tot Nt2'er verklaard zijn, in mijn tweede versie heb ik het Nederlands aangepast en de zinnen meer van 'mij' dan van Lakhmari gemaakt. Dit is wel echt een punt waar ik op moet letten als ik ooit als correspondente verder wil.
Gelukkig gaf meneer Faber ook leuk commentaar en is mijn artikel niet helemaal tot 'flater van 2009' verklaard: 'Het onderwerp is buitengewoon interessant voor de beoogde doelgroep, het raakt aan problematiek die dichter bij huis is dan Casablanca, de vragen in het interview zijn zinnig en de opbouw is logisch. Ik ken het genoemde medium niet, maar ik kan me voorstellen dat een dergelijk, enigszins controversieel ‘multiculti’-onderwerp er uitstekend bij past (en trouwens ook bij De Pers of NRC Next). Het is ook handig dat de inhoud van de film even kort word geschetst, zonder te veel weg te geven. Kortom: de auteur beschikt over journalistiek gevoel en een goed beoordelingsvermogen.' Hè, die vier jaar journalistiek waren niet voor niks, want het doel (journalistiek gevoel/beoordelingsvermogen) is er toch in te herkennen.
Het is heel eerlijke feedback, die mij enorm helpt. Vooral omdat ik dus gewoon moet opletten met vertalingen en dat snel verwerken. De tweede versie van het artikel is leesbaarder en in beter Nederlands geschreven en online te vinden en in N@tschool.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten